چشم های من بی تو
باغی ست
که گل هایش رفته اند
و تنها از آواز عطرهاشان
می شود فهمید
این جا زمانی
کوچه ای را
باغ بودست
پلک های خسته ام
پرچین ریخته ای ست
که از تو دل نمی کنند
و بارانی هنوز
آسمان نباریده است
که شمیمت را
از گونه های من
بشوید !